toneel

& Zn.

9/1/2014

EVERT Waarom maken mensen kinderen. Als bufferzone.
Dat, mochten ze zelf mislukken – niet het genie worden dat ze in potentie zijn, niet beroemd of anderszins de beste worden, niet eens een geweldig mens worden maar gewoon gemiddeld blijven – dat ze dan nog een tweede kans hebben. En nog een derde. Daarom zeurt elke bejaarde zijn kind de kop gek om kleinkinderen, om nog een derde kans te hebben. Want die tweede mislukt natuurlijk ook; daar zat je te dicht bovenop, die kwam rechtstreeks uit jouw mislukte chromosomen voort.

Uitgeverij Theaterboek.

En bovendien door jou zelf opgevoed. Een kleinkind is een betere kans, die kan je op afstand sturen. En kleinkinderen zijn met meer, dus meer kansen op succes; vier tweede kansen bijvoorbeeld staat tot tien, twaalf, dertien derde kansen… kansrijkere maatschappij… kan ik dat cumulatief –

ANNA Zit je nog steeds met dat postmortale kleinkind? Lees het hele fragment>>

sugarbaby

8/1/2014

Webcam one:
Thighs on the sheets,
white on white,
like a landscape in wintertime.
Like a lovely whip cream sugar pie.

De cycloop is mijn bondgenoot.
Ik heb de ziel van een dichter. Wat ik doe is poezie; alleen erkenning van de kenners, de avant-garde, de fijnbesnaarden.

Het Syndicaat

Ik richt me in mezelf in; vouw het leven uit als een klapstoeltje.
Ik ben geen gewone vrouw. Ik ben geen gewoon mens; ik heb geen tupperware, geen pannenset, ik heb al drie jaar mijn eigen keuken niet meer gezien. Ik bestel.
Ik bestel het leven en de dood. Lees het hele fragment>>

warm

7/1/2014

HETTY Wat - een - warm - te.

DANNY Ga even binnen zitten Het.

JOOST [leest hardop voor uit zijn National Geographic] "De jaarlijkse regenval in een tropisch regenwoud bedraagt meer dan 150 cm."

HETTY Wie gaat er met dit weer nou binnen zitten.

JOOST "Bijna elke dag regent het hevig in het woud."

DANNY Binnen is het koeler.

MARIEKE Over een paar eeuwen zijn we allemaal dood.

DANNY Hetty, echt.

HETTY Ja.
Lees het hele fragment>>

Het Syndicaat

elite

6/1/2014

MO Dat is een mooie kist die u daar heeft. Dat is werkelijk een mooie kist. Hij dient een doel. Het – [Telefoon.] Ik ben in bespreking. [Hangt op.] Het lijkt een doodgewone kist, maar dan klapt hij plotseling uit. Dan klapt u hem plotseling in drie fasen uit. Tjak tjak tjak. ‘Niets is zo eenvoudig en zo complex als een pasgeboren geitenjong.’ [Telefoon.] Ik ben in bespreking. [Hangt op.] Al dat gereedschap; een scala aan mogelijkheden in zo een compacte kist. Dat beseft u zelf misschien niet direct, maar zo is het wel. U doet een greep en u vindt wat u nodig heeft, maar vanaf hier ziet het er heel anders uit; [Ve op]

Het Syndicaat

er wordt een verbinding gelegd met de kosmos als geheel van in elkaar grijpende mechanismen. Een schier verontrustende -

VE   Kosmos.

MO   Hoe ging het vandaag Vogeltje? Mijn vrouw neemt pianolessen.

VE      Gewoon. Piano gespeeld. Lees het hele fragment>>

woestijnhuis

5/1/2014

Een comming-of-age stuk over een moeder die met haar vier zoons in een fort in de woestijn woont. Denk cactusplantage, denk Mad Max, denk in elke laars een mes.

RAMON Mama er komt iets aan. Een karavaan volgens mij. Een lange stoffige sliert in de verte met een razend wolkje voorop.

Eervolle vermelding Nederlands-Duitse Jeugdtheater Toneelschrijf Prijs

PEET      Schieten mam!

WERNER      Ja schieten mam!

RAMON      Ik ren naar boven. Als het een karavaan is dan blaas ik ’karavaan’.

MAMA      Goed zo Ramon, ik sta op scherp. Als het een karavaan is gaat het voorste wolkje eraan.

PEET      Schieten mam! Een waarschuwingsschot.

WERNER      Ja schieten mam! Niks waarschuwingsschot, neermaaien die man! Lees het hele fragment>>

titus

4/1/2014

TITUS Zij was mijn ree; hij die haar wondde heeft mij erger dan een doodwond toegebracht: nu sta ik hier als iemand op een klip omgordeld door een woestenij van zee die het getij met iedere golf ziet stijgen en steeds verwacht dat de afgunstige branding hem zal verzwelgen in haar zilte schoot. Een snufje zout, bijna vergeten door alle consternatie. Klutsen klutsen maar die dooiers, klutsen zonder klonten luchtig, kloppen rond vanuit de schouder anders doet het na een poosje pijn in de elleboog en ondertussen snijden we het braadsel terwijl het nog warm is en zetten het op een richaud.

De Acteerstudio

Kook de bessen tot gelei voor over de krokante eendenborst. Ze steekt hem al haar hals toe: bij het zien van het zwaard hoopt zij te mogen sterven. Maar hij trekt met een haak, terwijl haar mond nog in protest haar vaders naam roept en voor woorden vecht, haar tong naar buiten en snijdt die met het zwaardmes af; het wortelstuk blijft hangen, de rest ligt lillend op de donkere grond en praat nog door en spartelt rond, zoals een afgebroken slangenstaartstuk dat doet, ja, kruipt zelfs halfgestorven naar zijn meesteres! Een schaal met water en citroenen om de vette vingers van de afgekloven botten in te dopen maar waar zijn mijn ovenwanten toch gebleven - Lees het hele fragment>>

levend vlees

3/1/2014

[Arie hakt vlees. De Postbode op.]

ARIE Zo. Post?

DE POSTBODE      Het spijt me. Sinds die rouwkaart komt er niks meer voor u binnen.

ARIE      Het is niet erg. Wat mag het zijn?

DE POSTBODE      Maar ik was toch in de buurt. Vandaar.

Utrechtse Nieuwe - Stadsschouwburg Utrecht

ARIE      Ik heb een hond. Dat is genoeg. Da’s beter dan familie.

DE POST BODE      Een Ierse setter?

ARIE      Ja. Hij is nog jong. Hij heeft nog van die veel te grote poten weet u wel. Je moet hele einden lopen met die beesten, anders gaan ze dood. En alles voor de baas he. Een fluitsignaal of een commando en die hond die loopt meteen. ’s Avonds ligt ie op mijn voeten. Da’s pas rust meneer. Geen vrouw die aan de overkant van de tafel zit te vragen wat er in mijn hoofd omgaat. Geen vrouw die zit te jammeren dat ik nooit eens naar haar luister. Want mijn vrouw is dood gegaan en niemand weet waarom. Lees het hele fragment>>

pyjama piraat

2/1/2014

ZEEDUIVEL Ahr!! De piraat in mij steekt zijn kop boven het sop. Ik zal drinken als de grote Stortebeker - de dolste hond der piraten jazeker - mijn beker met bier in enen teug op! En daarna zal ik boeren en roepen om hoeren, - want niets smaakt zo goed bij het bier als een lijf - en vloeken alsof ik de duivel verdrijf. En niemand die mij dan de mond nog kan snoeren!

KOKKIN Kunnen jullie wat zachter doen? Ik doe geen oog dicht zo!

ZEEDUIVEL      Euh, natuurlijk mevrouw. Sorry. We wisten niet-

KOKKIN      En let een beetje op je taalgebruik! Er zijn kinderen bij.

ZEEDUIVEL      Natuurlijk. Sorry. Ik dacht even -

KOKKIN      Het is al goed.
Lees het hele fragment>>

afscheid van een vriend

1/1/2014

Van dichtbij zijn mensen echter.
Van veraf gaan mensen niet echt dood: de vijand wordt beschoten; vallende lichamen aan de horizon. Mensen. Jongens nog.
Zo in de verte zouden het met hetzelfde gemak meelzakken kunnen zijn die aan flarden worden geschoten, of flessen wijn die uit elkaar spatten of desnoods opgejaagd wild dat wordt afgemaakt. Je weet het nooit helemaal zeker.

Uitgeverij Theaterboek

Tot je tussen de lijken door loopt, op zoek naar overlevenden.
Maar dan zijn het al geen echte mensen meer; dan zijn het lijken.
Wij hebben doden. Gesneuvelden.
De vijand heeft lijken.
Met daartussen overlevenden, die paar overlevenden die uit een zee van dood vlees-
meel-
wijn-
wild-
omhoog krabbelen. Op 1 been of met 1 arm. Lees het hele fragment>>